مختصری از زندگینامه سپهسالار شکر رندبلوچ

میرشاکر معروف به شکر رند بن میر عبدالرحمن بن میرغلام محمد بن میر بهادر یکی از رادمردان تاریخ بلوچ متخلص به سپهسالار و شخصیتی برجسته دارد و از خاندان قبیله رند و از نوادگان سنبل بلوچستان میر چاکر اعظم که مایه افتخار بلوچ و بلوچستان بود.

متولد او بین سال های 1250-1260 ه.ش در شهر سرباز محله حیط چشم به جهان گشود و در   تاریخ 26 دیماه 1308ه.ش در تهران به همراهی دوستمحمد خان بارکزاییتوسط رژیم فاسد پهلوی به دستور رضا شاه به درجه شهادت نایل گشتند.

مادرش از طایفه نبات زایی و پدرش از نژاد رند بود پنج برادر داشت بنامهای:1. شهبیک(شیهک)2.جمادارمهراب3.حاجی مرادمحمد متخلص به حاج صاحب 4.یارمحمد5.میردوستمحمدو یک خواهر بنام شدّریداشت نام مادرش مهربی بی بنت میرشیرمحمد بن درّا نبات زایی ساکن پارود بوده است.

در کودکی نزد خانواده خود بود ، پدرش مردی روشن فکر و تحصیل کرده آن زمان و دوران تحصیلات در مکتب دینی نزد علمای عصر خودش گذرانید،چون آن زمان به علت خشکسالی و قحطسالی بلوچ ها کوچ رو بودند. به نواحیدشت، مکران ،کوچ کردند و مدتها در آن مناطق زندگی و سکنی گزیدند.

ازدواج:

در دوران جوانی، در سن 17 یا 20سالگی با دختری بنام خدیجه بنت میرجسّی (والی بغداد)ازدواج می کند، از او صاحب فرزندی به نام غلامقادر می شود.

او سه زوج دیگر هم داشته، بنامهای لکّی بنت میر شیرمحمد( طائفه بّربلیده ایی) ،مریم بنت مکتوم (از آل مکتوم)،سنگین بنت یوسف(از طائفه رند) تنها زوجی که نسبت فامیلی نزدیک به او داشت ،سنگین بود .

فرزندان:

بین سه زوج صاحب فرزندانی بنامهای 1.غلامقادر2.احمد3.محمدنور4.یوسف5.شهربانو6.آمنه7.سلطان خاتون زوج چهارم که مریم بنت مکتوم بود از او اولادی نیست .

دوستان در بین حکام:

1.علی محمدخان بارک زائی حاکم فیروزآباد راسک و سراوان 2.امیردوستمحمدخان بارک زائی حاکم پهره3. نوشیروان بارکزائی حاکم بمپور3.شیخ سعید از آل مکتوم حاکم دبی (پدر زن)4. حاکم کیچ مکران

علمای عصر:

1.مفتی مولانا عبدالمجید (تحصیل کرده دیوبند)

2.قاضی مولانا عبدالغنی( تحصیل کرده دیوبند)

3. قاضی قضات بلوچستان مولانا عبدالله ملازاده

میرشاکر رند (میرشکر) بیشترین دوران زندگی خود را به همراهی دوستمحمد خان بارک زائی گذرانیده است و به همراهی دوستمحمد خان در تهران تاریخ 26 دیماه 1308ه.ش توسط رضا شاه پهلوی تیرباران شدند و به درجه شهادت نائل گشتند. چون اینها سردارانی بودند که به بلوچ و قوم بلوچ خیانت نکردند و از نقشه شوم و پلید پهلوی سربلند بیرون آمدند .

لازم به ذکر است، که محل آرامگاه میرشکر رند و دوستمحمدبارکزایی تهران، الان در آن محل توپخانه ساخته شده است.

مختصری اززندگی این شخصیت بود اگر کل  زندگینامه  او را شرح بدهیم شاید بتوان یک کتاب هم نوشت. برای شناسانیدن چنین شخصیتی، معرفی ظاهری او برای دوستداران  تاریخ کافی باشد،این نوشته بقلم اسلام رندبلوچ درمورخه10/4/1391ه.ش نگاشته شده است.

توضیحات: اسم شکر از شاکر گرفته شده یعنی شُکرگزار و  خدمت گزار ، کلمه عربی است در اصل عرب ها اسم چاکر را شاکر می گفتند زیرا کلمات نظیر( چ ،ژ، گ) در حروف الفبای عرب نیست. اسم شاکر و چاکر از لحاظ معنی یکی هستند . زیرا در زبان بلوچی و فارسی اسم چاکر  گفته می شود یعنی انسان شکرگزار و خدمتگزار شخصیت میرچاکر رند شخصیتی است که سنبل بلوچستان و تاریخ بلوچستان می باشد و برای مردم با وجود اینکه حاکم وقت بود خدمتگزار و شکر گزار و امین مردم بود.

برای بهتر شناختن میرچاکر رند به کتاب حماسه سرایی در بلوچستان که تالیف دکتر عبدالغفور جهاندیده می باشد رجوع کنید این کتاب «حماسه‌سرایی در بلوچستان» در بیستمین دوره جایزه «کتاب فصل» شایسته تقدیر شد.

در کتابخانه های سراسر استان سیستان و بلوچستان این کتاب موجود می باشد.

دکتر عبدالغفور جهاندیده عضو هئیت علمی دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار و اساتید برجسته دانشگاه آزاد چابهار و نیکشهر می باشد.

کتاب «حماسه‌سرایی در بلوچستان»در شهرستان چابهار، کتابخانه زبانکده دانشجو ،واقع در پاساژ جمال با مدیریت محتشمی موجود می باشد.